NSZZ „Solidarność”
Starostwo Powiatowe w Pile
I Liceum Ogólnokształcące w Pile
Stowarzyszenia EFFATA
zapraszają na spotkanie z reżyserem
Arkadiuszem Gołębiewskim
oraz pokaz jego filmów
INKA. Zachowałam się jak trzeba
oraz
Wolna Rzeczpospolita Łupkowska
Kiedy: 12 grudnia 2019 roku o godz. 17.oo
Gdzie: I Liceum Ogólnokształcące im. Marii Skłodowskiej-Curie
w Pile przy ulicy Wincentego Pola 11.
Arkadiusz Gołębiewski reżyser, operator, producent i scenarzysta, twórca Festiwalu Filmowego NNW -Niepokorni Niezłomni Wyklęci, na którym m.in prezentowane są filmy pokazujące Polską i Europejską drogę do wolności w latach 1939–1989.
INKA. Zachowałam się jak trzeba - Poszukiwania miejsca pochówku legendarnej „Inki”, prowadzone przez zespół prof. Krzysztofa Szwagrzyka z IPN stały się pretekstem do filmowej opowieści o Danucie Siedzikównie ps. „Inka” , 17-sto letniej sanitariuszce i łączniczce z Oddziału V Wileńskiej Brygady AK, działającej na terenie Pomorza, brutalnie zamordowanej przez władze komunistyczne w 1946r.
Wolna Rzeczpospolita Łupkowska - W 2017 r podczas remontu w Zakładzie Karnym w Łupkowe na ścianie odkryto napis „SOLIDARNOŚĆ”, który wykonał podczas internowania Stanisław Simoni przewodniczący Komisji Zakładowej Solidarności z Cieszyna.
Kiedy: 12 grudnia 2019 roku o godz. 17.oo
Gdzie: I Liceum Ogólnokształcące im. Marii Skłodowskiej-Curie w Pile
przy ulicy Wincentego Pola 11.
Pozostałe wydarzenia:
Spotkanie dla młodzieży - oraz pokaz filmów (Festiwal NNW). Omówienie idei kręcenia filmu przez młodych - projekt „Młodzi dla Historii” - to wydarzenie towarzyszące Festiwalowi NNW
Konferencja prasowa - spotkanie z dziennikarzami. Ogłoszenie organizacji RETROSPEKTYWY w Pile z okazji 40. Rocznicy powstania NSZZ Solidarność (1980 - 2020)
13 grudnia 2019 - Obchody rocznicowe WPROWADZENIA STANU WOJENNEGO
godz.12:00 - Piła, Rondo Solidarności - złożenie wiązanek kwiatów i zapalenie zniczy
godz. 18:00 - Msza Św. w intencji ofiar STANU WOJENNEGO
godz. 19:30 - Zapal Światło Wolności
więcej informacji: Tel.: 601970679, e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript.
https://www.facebook.com/events/441305513245379/
INKA. ZACHOWAŁAM SIĘ JAK TRZEBA
http://filmpolski.pl/fp/index.php?film=1237128
Filmowa opowieść o legendarnej łączniczce z Oddziału V Wileńskiej Brygady AK, działającej na terenie Pomorza. Sanitariuszka Danuta Siedzikówna, sierota, wśród partyzantów była znana pod pseudonimem "Inka". Pochodziła z patriotycznej rodziny z Narewki koło Hajnówki. Ojciec Inki został wywieziony przez Sowietów do łagru, matka za współpracę z polskim podziemiem została aresztowana we wrześniu 1943 r. i zamordowana przez gestapo. Inka razem z siostrą Wiesławą wstąpiła do AK w 1943 roku.
Po zakończeniu działań w 1945 roku pozostała w strukturach konspiracyjnych walcząc z sowieckim okupantem. Latem 1946 roku została wysłana po zaopatrzenie medyczne do Gdańska. Tam, w jednym z lokali kontaktowych V Brygady Wileńskiej, została aresztowana. Po krótkim, ale brutalnym śledztwie 17 - letnia Inka została skazana na karę śmierci. Wyrok wykonał sam dowódca plutonu egzekucyjnego. Według relacji przymusowego świadka egzekucji, ks. Mariana Prusaka, ostatnie słowa wypowiedziane przez Inkę to: "Niech żyje Polska! Niech żyje Łupaszko!
Wyjątkowa postawa nastoletniej dziewczyny oraz jej ostatni gryps"Powiedzcie mojej babci, że zachowałam się jak trzeba"stały się w wolnej Polsce ikoną dla młodego pokolenia. Jej imię noszą szkoły, drużyny harcerskie, odbywają się rajdy pod jej imieniem.
Główną osią filmu są poszukiwania miejsca pochówku Danuty Siedzikówny. Na zdjęciach widać m.in. prace prowadzone na Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku, pracownię Medycyny Sądowej w Gdańsku oraz Uniwersytet Medyczny w Szczecinie, gdzie są robione badania DNA. Ponadto w filmie pojawiają się prowadzący badania: prof. Krzysztof Szwagrzyk, dr Łukasz Szelkowski, jak również środowisko osób zaangażowanych w przywracanie pamięci o Ince. Ważnym wątkiem filmu są wypowiedzi więźniarek okresu stalinizmu, Lidii Lwow - Eberle, koleżanki z oddziału Inki, która została skazana na dożywocie (odsiedziała osiem lat wyroku) oraz prof. Barbary Otwinowskiej, łączniczki powstania warszawskiego oraz działaczki niepodległościowej, skazanej na trzy lata więzienia.
Ilustracją muzyczną do obrazów są utowry "Moja mała dziewczynko z AK", autorstwa muzyka tworzącego pod pseudonimem Tadek oraz "Inka", projektu muzycznego Dariusza Malejonka.
We wrześniu 2014 roku ekipa prof. Krzysztofa Szwagrzyka na Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku odnalazła prawdopodobne miejsce pochówku Inki, obecnie trwają badania DNA mające potwierdzić tożsamość ofiary. [TVP]
WOLNA RZECZPOSPOLITA ŁUPKOWSKA
http://filmpolski.pl/fp/index.php?film=1248586
W 2017 roku podczas prac remontowych więzienia w Łupkowie Nowym w Bieszczadach w jednej z cel zostaje odkryty wielkości 1 metra napis na ścianie – „Solidarność”. Napis został wykonany w 1982 przez internowanych. Znalezisko staje się punktem wyjścia do opowiedzenia historii uwięzionych opozycjonistów okresu stanu wojennego. Kamera Arkadiusza Gołębiewskiego towarzyszy kolejnym etapom prakonserwatorskich, aby ostatecznie zarejestrować uratowane działo.
Festiwal Niepokorni Niezłomni Wyklęci
O Festiwalu
Ideą, która od początku przyświecała Festiwalowi Filmowemu Niepokorni Niezłomni Wyklęci, była chęć stworzenia przestrzeni, w której spotkać się mogą świadkowie naszej historii najnowszej, twórcy obrazów filmowych inspirowanych dziejami walki o niepodległość w latach 1939-89 oraz widzowie poszukujący filmów o tej tematyce, chcący pogłębić znajomość czasów i ludzi skazanych przez propagandę PRL-u na zapomnienie.
Na Festiwalu NNW można zobaczyć, posłuchać i dotknąć historii; spotkać się bezpośrednio i porozmawiać z tymi, którzy nigdy nie pogodzili się ani z niemiecką, ani z sowiecką okupacją. Każdego roku Festiwal NNW odwiedza kilka pokoleń Polaków, a także goście z zagranicy. Obok środowisk polonijnych, przyjeżdżają świadkowie historii i twórcy z Europy środkowo-wschodniej czy wydawcy książek obcojęzycznych o historii Polski. Wnoszą oni do dyskusji o naszych dziejach szerszy kontekst i świeże spojrzenie.
Przy Festiwalu NNW powstał, wyjątkowy w skali całego kraju Projekt Młodzi dla Historii, skierowany do młodzieży. Filmy ludzi młodych, sztuki teatralne oraz stylizacje modowe towarzyszą projekcjom profesjonalistów i są okazją do wzajemnych inspiracji. Młodzież może brać udział w warsztatach filmowych, teatralnych i charakteryzatorskich. Zawsze czekają na nich uznani filmowcy i twórcy, którzy chętnie dzielą się swoją wiedzą i doświadczeniem.
Ważnym punktem Festiwalu NNW są spotkania branżowe – seminaria czy Pitching Forum. To publiczna prezentacja projektów filmów będących jeszcze w fazie przygotowań tzw. developmentu, których twórcy poszukują środków na dofinansowanie produkcji i szeroką dystrybucję. Wysłuchują ich eksperci i redaktorzy zamawiający z telewizji publicznej, telewizji komercyjnych oraz przedstawiciele instytucji publicznych, sponsorzy i dystrybutorzy.
Festiwal NNW to cztery dni wypełnione pokazami filmów dokumentalnych i fabularnych, reportażami radiowymi, ciekawymi dyskusjami panelowymi, rozmowami o książkach historycznych. Towarzyszą mu wystawy, instalacje artystyczne i widowiska muzyczne – posłuchać można takich indywidualności jak Jan Pietrzak, Leszek Możdżer czy zespół TSA.
Festiwal NNW działa przez cały rok. W kraju i zagranicą organizowane są Retrospektywy, dające możliwość obejrzenia filmów i posmakowania atmosfery festiwalowej także tym ludziom, którzy nie mogli dotrzeć do Gdyni.
Zapraszam na Festiwal Filmowy Niepokorni Niezłomni Wyklęci
dyrektor Festiwalu NNW Arkadiusz Gołębiewski
Festiwal Niepokorni Niezłomni Wyklęci
Idea
Projekt Młodzi dla Historii to wydarzenie towarzyszące Festiwalowi NNW.
Ideą Projektu MDH jest nie tylko upamiętnianie trudnej polskiej drogi do wolności, ale i rozbudzenie w młodym pokoleniu zainteresowania czy wręcz głodu jej poznania.
MDH to projekt artystyczno-edukacyjny, który co roku poszerza swoją ofertę programową, proponując nowe i coraz bardziej różnorodne możliwości prezentacji prac.
Głównym jego celem jest pokazanie w niekonwencjonalny często sposób, że nasza przeszłość jest niezwykle ciekawa, a historie, które skrywają rodzinne albumy mogą stać się inspiracją do stworzenia filmu, spektaklu teatralnego czy stylizacji modowej.
Festiwal NNW zachęca młodzież gimnazjalną i licealną do poszukiwania bohaterów lokalnych, przywracania ich pamięci zbiorowej, do pokazywania ludzi, którzy swoje życie poświęcili walce o wolną Polskę w mrocznych latach 1939-1989.
Dzięki uczestnictwu w jednym z czterech wybranych przez siebie modułów Projektu MDH: filmowym, teatralnym, stylizacyjnym lub inicjatywie społecznej, młodzi ludzie mogą w atrakcyjny i nowoczesny sposób zaangażować się w proces poznawania i upamiętniania losów bohaterów, tworząc swoje autorskie projekty.
Ważnym elementem Projektu MDH są konkursy, warsztaty z profesjonalistami i bezpośrednie spotkania ze Świadkami Historii. Obcując z bohaterami wydarzeń, młodzież ma szansę poznać i zrozumieć ich motywy działania, w żywy sposób dotknąć źródeł patriotyzmu i umiłowania Ojczyzny, nauczyć się historii naszego kraju bez nudnego wykuwania dat i nazwisk.
Uczestnicy Projektu MDH biorą udział w wielu aktywnościach festiwalowych – dyskusjach z historykami, publicystami, działaczami społecznymi. Współtworzą również projekty artystyczne i widowiska plenerowe oraz biorą udział w koncertach gwiazd jazzu, poezji śpiewanej czy rocka.
Projekt MDH kończy uroczysta Gala, podczas której autorzy najlepszych prac filmowych, teatralnych, stylizacji modowej oraz inicjatyw społecznych otrzymują cenne nagrody, a ich dzieła przez kolejne miesiące są prezentowane w wielu miastach Polski.
Retrospektywy
RETROSPEKTYWY, CZYLI FESTIWAL NNW WYRUSZA W TRASĘ.
Festiwal Filmowy Niepokorni Niezłomni Wyklęci odbywa się zawsze na przełomie września i października, jednak jego echa rozbrzmiewają przez cały rok. Jest to związane m.in. z festiwalowymi Retrospektywami. To forma Festiwalu NNW w wersji skróconej. Organizatorzy Retrospektyw jeżdżą po Polsce z wybranymi filmami prezentowanymi w Gdyni. Widzowie mogą liczyć także na niespodzianki w postaci pokazów specjalnych czy premier. Projekcjom towarzyszą liczne inicjatywy, jak np. warsztaty i konkursy filmowe oraz stylizacji modowych, a także konkurs teatralny w ramach projektu Młodzi dla Historii, wystawy, koncerty, żywe lekcje historii oraz warsztaty aktywizujące lokalne środowiska pozarządowe.
Retrospektywy są także okazją, aby podczas uroczystej Gali uhonorować bohaterów niepodległościowych i wolnościowych z danego regionu statuetkami: Sygnet Niepodległości oraz Drzwi do Wolności.
WIELE REGIONÓW, JEDNA IDEA.
Spotkania w ramach Retrospektyw stanowią niepowtarzalną szansę dla mieszkańców różnych regionów Polski na poznanie idei Festiwalu NNW oraz poczucie jego atmosfery, nawet jeżeli nie mogli uczestniczyć w nim w Gdyni. To również okazja, a zarazem ostatni moment, aby uhonorować żołnierzy czynu niepodległościowego walczących na danych terenach oraz tych, którzy im pomagali. Dzięki Retrospektywom rozgłos zyskują regiony ważne dla naszej historii, a pomijane w mediach głównego nurtu. Docenione zostają także oddolne inicjatywy edukacyjno-społeczne lokalnych działaczy. Każdego roku organizatorzy starają się zmieniać kierunek Retrospektyw, by dotrzeć do jak największej liczby zainteresowanych.
Po IX edycji Festiwalu NNW, która odbyła się w 2017 r., Retrospektywy odwiedziły 11 miast, m.in. Kraków, Lublin czy Wrocław, a także Polonię w Chicago. Wydarzenia mogły odbyć się dzięki grantowi Fundacji PZU.
Po jubileuszowej X edycji festiwalu w roku 2018, organizatorzy Retrospektyw dzięki środkom celowym z Funduszu Inicjatyw Obywatelskich postanowili dotrzeć do znacznie mniejszych miejscowości – liczących do 20 tys. mieszkańców, jak: Łochów, Wyszogród czy Stare Gałki.
Zaproszenia do organizacji Retrospektyw napływają do realizatorów z całej Polski!
Rozmowa z Arkadiuszem Gołębiewskim o początkach Festiwalu Filmowego Niepokorni Niezłomni Wyklęci.
Skąd zrodził się pomysł na Festiwal NNW?
– Tematyką podziemia niepodległościowego zajmuję się od lat 90. Dokumentowałem historie żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych i żołnierzy 5. Wileńskiej Brygady AK, a równocześnie obserwowałem, jak te wydarzenia próbują opisywać inni filmowcy. Zauważyłem, że pomimo, iż na mapie Polski jest kilka ważnych festiwali filmowych, to na żadnym z nich nie ma przestrzeni dla filmów związanych z tematyką naszej historii najnowszej, związanej z polskim podziemiem niepodległościowym. Trzeba więc było stworzyć takie miejsce, w którym będziemy mogli pokazywać nasze produkcje filmowe, ale również dyskutować o historii w szerszym środowisku, z publicystami, historykami i świadkami historii.
Od początku chciałem też, aby pokazom filmowym towarzyszyły panele dyskusyjne, wydarzenia muzyczne i teatralne. Udało się to już podczas pierwszej edycji Festiwalu NNW w Ciechanowie, której towarzyszył m.in. koncert Voo Voo czy spektakl „Lalek” Zbigniewa Herberta z zawodową obsadą aktorów scen warszawskich. Tym samym założeniom jesteśmy wierni do dziś, chociaż przez te dziesięć lat liczba dodatkowych wydarzeń, które proponujemy naszym gościom jest wielokrotnie większa.
Skąd pomysł, aby pierwszy Festiwal NNW odbył się w Ciechanowie?
– Pochodzę z północnego Mazowsza. Zawsze zazdrościłem innym regionom kraju, że mają ważne wydarzenia czy atrakcje – Gdynia ma morze, Zakopane góry, a nasze Mazowsze zawsze było trochę pomijane. Jednak kiedy zacząłem zajmować się tematyką podziemia niepodległościowego, w pewnym momencie dostrzegłem potencjał patriotyczny tego regionu. Zamieszkiwała go niegdyś drobna szlachta, która przez lata dawała mocne świadectwo przywiązania do Ojczyzny. Wspierała powstania od czasów zaborów, w tym najbardziej styczniowe. Mieszkańcy regionu dawali też silny opór antykomunistyczny trwający do 1954 roku, do kiedy walczył oddział Wacława Grabowskiego „Puszczyka”. Ciechanów jest również związany z Mieczysławem Dziemieszkiewiczem „Rojem”. Stwierdziłem więc, że to miasto będzie doskonałym gospodarzem Festiwalu NNW, a historia najnowsza może stać się trampoliną do sukcesu promocji regionu. Pomimo, że od ośmiu lat organizujemy Festiwal NNW w Gdyni, to każdego roku wracamy z nim do Ciechanowa w formie Retrospektyw.
W tym roku otrzymałeś tytuł Honorowego Obywatela Ciechanowa. Czym jest dla Ciebie to wyróżnienie?
– Jest to dla mnie duża satysfakcja, że po wielu latach zajmowania się tak trudnym zagadnieniem, w terenie, gdzie tematy związane z naszą historią najnowszą są cały czas żywo dyskutowane, władze miasta jednogłośnie zdecydowały o przyznaniu mi tytułu Honorowego Obywatela Ciechanowa. Ta nagroda jest również uznaniem dla szerszego środowiska, które zajmuje się tą tematyką i od wielu lat ma odwagę robić swoje na niwie upamiętniania polskiej historii najnowszej.
Jakie masz plany na przyszłość związane z Ciechanowem?
– Otrzymana nagroda zobowiązuje mnie do tego, aby wytrwać przy tematach, które przez lata realizowałem i nadal realizuję, by pozostać wsparciem dla środowiska, które upamiętnia historię najnowszą i walczące podziemie na naszych terenach. Jednym z naszych działań jest staranie, aby udało się powołać w Ciechanowie Muzeum Polskiej Historii Najnowszej, związane szczególnie z podziemiem niepodległościowym walczącym po 1945 roku. Muzeum mieściłoby się w jednej z najokrutniejszych byłych katowni UB przy ul. 11 listopada, która działała do 1956 roku.
Dziękuję za rozmowę
Arkadiusz Gołębiewski
(ur. 12 czerwca 1968 w Ciechanowie) – polski operator, reżyser, producent i scenarzysta filmowy. Ukończył studia w PWSFTViT w Łodzi na Wydziale Operatorskim i Realizacji TV. Jako reżyser debiutował w 1998 roku w fabularyzowanym dokumencie „Jam jest Maryse Boticelise”, a jako autor zdjęć w 1999 roku w filmie fabularnym „4 w 1” w reż. Wenenty Nosul. Jego twórczość obejmuje przede wszystkim filmy dokumentalne. W swoich najnowszych obrazach skupia się na powojennej historii Polski.
Jest pomysłodawcą oraz twórcą Festiwalu Filmów Dokumentalnych „Niepokorni, Niezłomni, Wyklęci”, na którym prezentowane są filmy poruszające tematykę powojennej historii Polski. Pokazują one rolę polskiego podziemia i opozycji demokratycznej w walce z komunistycznym reżimem w latach 1944–1989.
2016: Alma Polaca, czyli polska dusza
2016: Kochankowie z lasu
2016: Pan Major „Łupaszka”
2015: Inka. Zachowałam się jak trzeba
2014: Dzieci kwatery „Ł”, Tropem wyklętych[4]
2013: Kwatera „Ł”
2012: Niepodległy, opowieść o Januszu Krupskim
2010: Generał Gryf. Robiłem dobrą robotę
2009: Duchem ciosany, Historia Kowalskich, Przystanek Gdańska
2008: Sny stracone, sny odzyskane
2007: Kapitan z Santa Klary, Wyżyj przez okno, Napo, czyli wariatka
2006: Rosyjska dusza
2005: Życie za życie, Rozbity kamień
Scenarzysta
2016: Alma Polaca, czyli polska dusza
2016: Kochankowie z lasu
2016: Pan Major „Łupaszka”
2015: Inka. Zachowałam się, jak trzeba
2014: Dzieci kwatery „Ł”, Tropem wyklętych
2013: Kwatera „Ł”
2012: Niepodległy, opowieść o Januszu Krupskim
2010: Generał Gryf. Robiłem dobrą robotę
2009: Historia Kowalskich, Przystanek Gdańska
2008: Sny stracone, sny odzyskane
2007: Kapitan z Santa Klary, Wyżyj przez okno, Napo, czyli wariatka 2007
2005: Życie za życie, Rozbity kamień
2000: Mongolski ślad
Zdjęcia
2016: Alma Polaca, czyli polska dusza
2016: Kochankowie z lasu
2016: Pan Major „Łupaszka”
2015: Inka. Zachowałam się, jak trzeba
2014: Dzieci kwatery „Ł”
2013: Kwatera „Ł”
2012: Niepodległy, opowieść o Januszu Krupskim
2011: Dies Luctus, Lista Pasażerów, Przebudzenie
2009: Duchem ciosany, Przystanek Gdańska
2008: Sny stracone, sny odzyskane
2007: Życie za życie, Kapitan z Santa Klary, Wyżyj przez okno, Napo, czyli wariatka
2006: Rosyjska dusza
2005: Życie za życie, Rozbity kamień 2005, Tyle dobra dookoła
2002: To tu to tam
2000: Mongolski ślad
1999: 4 w 1
Producent
2016: Alma Polaca, czyli polska dusza
2016: Kochankowie z lasu
2016: Pan Major „Łupaszka”
2015: Inka. Zachowałam się, jak trzeba
2014: Dzieci kwatery „Ł”, Tropem wyklętych
2013: Kwatera „Ł”
2012: Dopóki żyję
2011: Lista pasażerów
2009: Duchem ciosany
2008: Sny stracone sny odzyskane
2007: Kapitan Santa Klary, Wyżyj przez okno, Napo, czyli wariatka 2007
2005: Życie za życie
Współpraca producencka
2009: Historia Kowalskich, Przystanek Gdańska
2002: Ta tu to tam
1999: 4 w 1
Producent wykonawczy
2009: Przystanek Gdańska
Realizacja
2007: Życie za życie
Operator
1999: A jednak olimpiada w Zakopanem
Współpraca operatorska
2006: Cień Judasza
Opieka artystyczna
2007: Na skrzydłach nadziei
W niedzielę 13 grudnia 1981 r. o godz. 6 rano Polskie Radio nadało wystąpienie gen. Wojciecha Jaruzelskiego. Informował Polaków o ukonstytuowaniu się Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego (WRON) i wprowadzeniu na mocy dekretu Rady Państwa stanu wojennego na terenie całego kraju. Władze komunistyczne jeszcze 12 grudnia przed północą rozpoczęły zatrzymywanie działaczy opozycji i Solidarności. W ciągu kilku dni w 49 ośrodkach internowania umieszczono około 5 tys. osób. W ogromnej operacji policyjno-wojskowej użyto w sumie 80 tys. żołnierzy, 30 tys. milicjantów, 1750 czołgów, 1900 wozów bojowych i 9 tys. samochodów.