Na zakończenie uroczystości odsłonięcia tablicy upamiętniającej Kapelanów Wojska Polskiego – ofiar zbrodni katyńskiej z 1940 roku w Sanktuarium Najświętszej Maryi Panny Bolesnej, Pani Skrzatuskiej w Skrzatuszu, w dniu 8 czerwca 2025 roku, wspólnie z księdzem Wacławem Grądalskim – kustoszem Sanktuarium, otrzymaliśmy na podstawie Dekretu Biskupa Polowego - Medal Błogosławionego Księdza Jerzego Popiełuszki.

Bóg zapłać Księdzu Biskupowi Wiesławowi Lechowiczowi.

***

Medal Błogosławionego ks. Jerzego Popiełuszki – medal ustanowiony przez Biskupa polowego Wojska Polskiego na mocy dekretu z dnia 5 października 2011 roku[1].

Medal przyznawany jest przez Biskupa polowego Wojska Polskiego osobom duchownym i świeckim, które „na wzór księdza Jerzego służą prawdzie, miłości i przebaczeniu”[2].

Medal ten został ustanowiony między innymi (w pierwszej kolejności) z myślą o uhonorowaniu alumnów-żołnierzy, którzy odbyli zasadniczą służbę wojskową w tzw. jednostkach kleryckich LWP. Jednostki te oficjalnie były nazywane szkolnymi batalionami ratownictwa terenowego. Oni też znaleźli się w pierwszej grupie odznaczonych[1].

Medalem odznaczeni zostali odtąd także m.in.: członkowie komitetu strajkowego strajku okupacyjnego w Wyższej Oficerskiej Szkole Pożarnictwa w 1981 r.[3], bp Jan Tyrawa[4], Wojciech Noszczyk[5], Jerzy Kalina[5], czy generał Tadeusz Bieńkowicz ps. „Rączy”.

Medal przedstawia błogosławionego Jerzego Popiełuszkę, gdy odbywał zasadniczą służbę wojskową jako alumn-żołnierz w 54 Szkolnym Batalionie Ratownictwa Terenowego w Bartoszycach.

Na awersie okrągłej odznaki medalu o średnicy 40 mm znajduje się podobizna ks. Jerzego Popiełuszki w mundurze wojskowym. Na rewersie obok logo Ordynariatu Polowego Wojska Polskiego znajduje się: krzyż, stuła z sentencją „Bóg–Honor–Ojczyzna”, wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej oraz hasło: „Zło dobrem zwyciężaj”.

Medal zawieszony jest na wstążce szerokości 45 mm z sześcioma paskami o kolorach: khaki, białym i czerwonym oraz ciemnozielonymi 2 mm prążkami wzdłuż boków.

***

Pamięci Kapelanów Wojska Polskiego – ofiar Zbrodni Katyńskiej

Kapelani Katyńscy to duszpasterze Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej Polskiej, różnych wyznań i religii, którzy we wrześniu 1939 roku dostali się do niewoli sowieckiej razem z żołnierzami. Byli więzieni w obozach w Kozielsku, Ostaszkowie, Starobielsku, gdzie prowadzili tajne posługi religijne dla jeńców. W 1940 roku zostali pomordowani w Katyniu, Twerze, Charkowie oraz w innych miejscach na terytorium ZSRR. Stowarzyszenie Pamięć Kapelanów Katyńskich (SPKK) powstało 16 czerwca 2018 r. Propaguje informacje o religijnej działalności Kapelanów Katyńskich w obozach sowieckiej niewoli. Poszukuje i rejestruje dokumenty do biografii tych duchownych. Inicjuje różne formy upamiętnienia, m.in. tablice, publikacje książkowe, filmy. Zbiera materiały do ewentualnego procesu informacyjnego i kanonizacyjnego kapelanów katolickich zamordowanych w 1940 r. Stowarzyszenie wydaje Biuletyn w formie elektronicznej.

Czytaj dalej: https://ordynariat.wp.mil.pl/o-nas/wspolnoty/spkk/

***

Historia skrzatuskiego sanktuarium to historia wiary i nadziei pokoleń, które czerpały je z modlitwy do Maryi, przedstawionej z martwym ciałem Syna na kolanach. XV-wieczna Pieta z wierzbowego drewna trafiła do Skrzatusza w 1575 r. po dramatycznych wydarzeniach w kościele w Mielęcinie leżącym ok. 15 km na południowy zachód od Wałcza. Tam luteranie wyrzucili ją z kościoła, uszkodzili, usiłowali utopić, w końcu odsprzedali przygodnemu garncarzowi z Piły. Od niego nabyła figurę, z myślą umieszczenia jej w miejscowym drewnianym kościółku, mieszkanka Skrzatusza, Katarzyna Kadujska [Kadrzycka]. Skrzatusz był wówczas filią parafii pw. św. Mikołaja w Wałczu, a kościół w Skrzatuszu pw. Wniebowzięcia NMP, poświęcony został w 1572 r.

Czytaj dalej: https://skrzatusz-sanktuarium.pl/

Foto. Robert Judycki - Gmina Szydłowo, Skrzatusz, 08/06/2025